jak uszyć okładkę na książkę

Jak wybrać okładkę do książki. Aneta Pondo 15/10/2019. udostępnij. Życie wydawcy (generalnie życie właściciela firmy) składa się z miliona podejmowanych decyzji. Nawet otoczona fachowcami i tak ostatecznie ja muszę zaklepać, zaakceptować, podpisać, wziąć końcową odpowiedzialność za wybór na siebie. Dziś napiszę Wam o To wszystko, teraz każdy wie, jak zrobić okładkę na książkę ze skóry. dysk . Dziś jest jeszcze sporo ludzi przechowywania różnych informacji na dyskach. Ale oto okładka dla nich jest zawsze jakoś brakuje. Sytuacja ta jest łatwe do naprawienia, można po prostu zrobić to samemu. Istnieje kilka sposobów, jak zrobić okładkę na Aby stworzyć książkę w Minecraft, musisz najpierw pozyskać odpowiednie materiały. Potrzebujesz 8 stron papieru lub 8 skór oraz 1 okładki (może to być skóra lub drewno). Następnie umieść te materiały na stole craftingowym w następujący sposób: umieść 4 strony papieru/skóry na górze i 4 na dole, a okładkę na środku. Jak uszyć poszewkę/jaśka z zakładką ? Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w usłudze Twitter Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest 4 komentarze: Jak to jest zrobione? Na tą okładkę w rozmiarze prawie A4 wykorzystałem skórę garbowaną roślinnie o grubości około 3mm z karku. Ten fragment skóry ma taką fajną cechę, że jest naturalnie pomarszczony, co nadaje ciekawego charakteru wykonanym z niego przedmiotom. Od razu wyglądają, jakby już miały jakąś historię. Single Frau Mein Bett Ist Halbvoll. Pogięte kartki, zarysowana okładka, oderwane rogi okładki – nie musisz się już obawiać, że noszenie książki w torebce skończy się takim scenariuszem. Wystarczy, że wykonasz prezentowaną przez nas okładkę na książkę :) Zrobione samodzielnie okładki na książki wykonane z materiału zapobiegną zniszczeniom i sprawią, że książka będzię się zawsze prezentować elegancko. Opracowanie: Marysza Zdjęcia: Marysza Marysza Rudowłosa studentka, która po wielu latach poszukiwań w końcu znalazła swoją pasję, którą jest szycie! Nie potrafię się nudzić, dlatego oprócz wyżywania się na maszynie do szycia mam wiele różnych zainteresowań, np. art-journaling, introligatorstwo, dekoracje wnętrz, czytanie książek itp, itd. zobacz wszystkie prace Okładka na książkę // fot.: Marysza Najczęściej czytane Jak naprawić cieknący kran? Wymiana... Jak wyciszyć ścianę od głośnego... Montaż szafy wnękowej krok po kroku Kartki Walentynkowe Cztery pomysły na wykorzystanie niepotrzebnych czasopism, resztek kordonka, czy filcu. Łatwo,... 1 kwietnia 2019 Kochasz książki? Dbasz o stan swojej biblioteczki i martwisz się, że Twoje ulubione lektury z czasem zaczną niszczeć? Rozwiązaniem może być profesjonalne oprawianie książek przez wyspecjalizowaną firmę lub okładanie książek w domu, przy pomocy łatwo dostępnych materiałów. Jak obłożyć książkę? Na co zwrócić szczególną uwagę? Jak oprawić wydrukowaną książkę w materiał, by efekt wyglądał estetycznie? Jakie rodzaje opraw książek masz do dyspozycji? Z czego zrobić okładkę na książkę? Przygotowaliśmy dla Was kilka pomocnych wskazówek! Również warte przeczytania Sprzedaj książki Wypłaciliśmy już 14 727 317 zł za sprzedane książki w Polecamy sprawdzić -95% zł dobry zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -73% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -60% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł nowa Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji Adobe InDesign to aplikacja opracowana przez systemy Adobe, jest to oprogramowanie stworzone do tworzenia makiet, książek i innych treści swojego powstania w 1999 roku stał się aplikacją pierwszy wybór dla profesjonalnych projektantów układów. Ci, którzy potrzebują wszechstronnego programu, który pozwala im rozwijać wszystkie pomysły od momentu utworzenia i skonfigurowania nowego dokumentu, za pomocą narzędzi operacyjny Adobe InDesign ma być kompatybilny z komputerami z wersją Windows lub MacOs. Program umożliwia tworzenie treści, takich jak czasopisma, książki i inne pliki, które można udostępniać cyfrowo lub drukować i dystrybuować zrobić okładkę książki za pomocą programu Adobe InDesign CC?Adobe InDesign udostępnił niezliczone narzędzia dla tworzyć części książkialbo okładka, tylna okładka, kręgosłup, weszłam do innych. Projekt okładki książki jest zwykle regulowany przez parametry pomiarowe, więc po wprowadzeniu w życie przedstawia wszystkie cechy aby zrobić okładkę książki za pomocą Adoble InDesingn ccAby stworzyć okładkę książki, pierwszą rzeczą do zrobienia jest konstrukcja kręgosłupa. Grzbiet to okładka obejmująca całą treść książki. Grzbiet musi być „świeży” i atrakcyjny dla kupującego oraz musi zawierać dane autora lub wydawcy, który go wykonał. Jest to więc niezwykle musisz obliczyć, że grubość książkiW tym celu brana jest pod uwagę liczba stron z treścią i rodzaj materiału, z którym będzie on obliczyć grubość książki powinni wiedzieć trzy dane:Libra: Wskazuje gęstość papieru: wskazuje wagę brutto używanego papieru w stron: ważne jest, aby pamiętać, że dane te są pomnożone, ponieważ arkusz ma dwie oblicza się go, dzieląc liczbę stron przez dwa, a wartość tę mnoży się przez wagę. Te dane zostaną później pomnożone przez wartość ręki papieru. Ostateczny wynik uzyskuje się w przypadku, gdy autor nie wie na pewno, jaka jest gęstość materiału, który ma być użyty, może użyć wartości odniesienia podanych w rozwijanym panelu narzędzi dostarczonym przez Adobe to aby the obliczenia będą dokładne musi być zapewnione dwa rozmiary stron w programie Adobe InDesign (sekcja arkusza). Jeden będzie przeznaczony na okładkę przednią, a drugi na okładkę tylną. W panelu, w którym dodawane są pomiary, zawiera szerokość i wysokość w rozmiarze strony, marginesy i wcięcia w zaakceptować domyślne dane w tym panelu i zwiększać lub zmniejszać dane według własnego wzorcowa projektuPo utworzeniu dokumentu podstawowego zostanie utworzona i wykorzystana „strona wzorcowa” lub makieta. Wybierz opcję w panelu strona i zmodyfikuj opcję „Strona główna” w przedrostku jest napisane „polędwica” iw nazwie jest dodany „Miękka okładka”. W liczbie stron znajduje się tylko „1”.W przybory wybierz opcję strona i zwiększa lub zmniejsza rozmiar tego dla wybraniu wymaganego rozmiaru i pomiaru danych kliknij opcję „strony” i przeciągnij dokument bezpośrednio na strony okładki tylnej, grzbietu i strony tytułowej. Kolory, rozmiary i kształt tekstu można dostosować według Adobes InDesignObecnie system projektowania i edycji programu Adobe InDesign jest jedną z najczęściej używanych platform. Jego narzędzia obejmują opracowanie pomiarów dla stron z treścią, nagłówek, stopka, spis treści, grzbiet, centralne teksty, strona główna, tylna okładka, tytuł i niezliczone dostępne opcje. Dodatkowo system edycji jest kompatybilny z dowolną formą ile autor może dobrze stworzyć i zaprojektować książkę lub dokument i udostępniaj w formacie PDF, JPG, Flash, PNG i wielu innych. Ponadto koszty ich usług są szczególnie dostępne dla większości użytkowników na rynku cyfrowym. W wielu wydawanych obecnie książkach – nie tylko na rynku polskim, ale również światowym – na tylnej stronie okładki znajduje się zdjęcie autora publikacji. Nie jest to żaden nowy trend, bo w polskich publikacjach powojennych również umieszczano zdjęcie na okładce. Poza tym wielu czytelników jest zainteresowanych wyglądem autora, więc tym bardziej zdjęcie powinno być możliwie i kompozycjaPrzede wszystkim trzeba wiedzieć, że zdjęcie musi mieć odpowiednią rozdzielczość – w przypadku druku wynosi ona min. 300 dpi. Dla osób niezajmujących się na co dzień fotografią czy drukiem ta informacja może brzmieć zupełnie abstrakcyjnie, ale w przypadku przygotowania grafiki do druku to podstawa. Drugorzędną natomiast kwestią jest to, czy zdjęcie będzie kolorowe, czarnobiałe czy np. w kolorze sepii. Grafik „obrabiający” prawidłowo wykonane zdjęcie może zaproponować też inne, bardziej niestandardowe rozwiązania jest też proporcja zdjęcia – najlepsze są te zbliżone kształtem do kwadratu w formacie 3:4, 10:15 itp. Inne, w formacie wydłużonego prostokąta, trzeba kadrować i możliwe, że coś przy okazji zostanie „ucięte”. W klasycznym zdjęciu portretowym do ramion istotne jest także to, jak wiele miejsca w kadrze zajmuje fotografowana twarz. Niedopuszczalne jest zdjęcie, na którym czubek głowy jest „ucięty” albo gdy twarz zajmuje mniej niż 2/3 powierzchni koniec istotna uwaga dotycząca lampy błyskowej: robiąc zdjęcia NIGDY nie używamy flesza. Ani w galeriach czy muzeach, bo za takie świetlne błyski można zostać wyproszonym ze zwiedzanego obiektu, ani w jakiekolwiek innych miejscach (w plenerze, w domu czy nocą na biwaku). Rozbłysk flesza daje nienaturalne oświetlenie obiektu (twarzy, obrazu czy czegokolwiek innego) i głęboki cień dookoła. Wygląda to sztucznie, dziwnie i przeważnie nie oddaje nastroju, jaki miał być utrwalony. W lustrzankach i w smartfonach istnieją specjalne tryby do robienia zdjęć bez flesza, nocą, w ruchu, a nawet tryb makro, do fotografowania małych obiektów z bliska (np. kropli wody, owadów czy pączków kwiatów). Flesz jest idealny do doświetlenia fotografowanego obiektu w studio fotograficznym, w rękach profesjonalnego fotografa, który ma wiedzę i umiejętności, jak z niego korzystać. Robiąc amatorsko zdjęcie portretowe, najlepiej korzystać z rozproszonego światła słonecznego. Twarz w tym świetle wygląda naturalnie i nie tworzy się mocny cień za fotografowanym czego zacząć?Przede wszystkim trzeba zastanowić się nad doborem odpowiedniego kadru portretowego. Wbrew obiegowej opinii to nie tylko zdjęcie samej twarzy, jak typowe zdjęcie do dokumentów tj. paszport czy dyplom. Zasadniczo istnieją cztery podstawowe rodzaje zdjęć portretowych:Portret „do ramion” – na zdjęciu widoczna jest nie tylko głowa, ale również szyja i ramiona. Ale i tutaj sprawa nie jest taka prosta, bo dodatkowo taki rodzaj portretu można zrobić na kilka sposobów:ujęcie „en face” – twarz fotografowanej osoby jest skierowana do przodu, na wprost obiektywu, zdjęcie jest symetryczne,ujęcie profilowe – twarz fotografowana jest z boku, widoczne jest tylko oko i połowa twarzy,ujęcie 7/8 – przy tym sposobie portretowania twarz jest lekko obrócona na bok względem aparatu, jedno ucho jest bardziej widoczne niż drugie,ujęcie 2/3 – twarz osoby fotografowanej jest mocniej obrócona względem aparatu, przeważnie jedno ucho jest niewidoczne na zdjęciu, ale krawędź nosa „nie przecina” „od pasa w górę” – typowe zdjęcie portretowe, potocznie zwane popiersiem. Osoba fotografowana jest widoczna na zdjęciu od pasa w górę. Dolna linia kadru przechodzi mniej więcej w pasie fotografowanej osoby,Portret 3/4 – na zdjęciu jest widoczna jest sylwetka od głowy do kolan. Dolna linia kadru przebiega z reguły tuż nad kolanami,Portret całej postaci – ujęcie przedstawia całą sylwetkę, ale i w tym przypadku można ten portret zrobić na kilka sposobów. Osoba fotografowana może stać na wprost aparatu (ujęcie „en face”, profilowe), bokiem (ujęcie 7/8, 2/3) albo nawet może stać tyłem, a tylko głowę obrócić w stronę aparatu. Możliwości do wypróbowania jest naprawdę teorii do praktyki – idealne zdjęcie portretoweNajprostszym sposobem na pozyskanie dobrego pod względem technicznym zdjęcia jest udanie się do profesjonalnego fotografa i wykonanie kilku lub kilkunastu ujęć portretowych. Po wybraniu odpowiednich zdjęć fotograf przekazuje efekty sesji w postaci plików cyfrowych, w formacie jpg lub tif. Z reguły takie zdjęcia mają dużą rozdzielczość i nadają się idealnie do w okolicy nie ma profesjonalnego studia fotograficznego, a posiadamy dobrej klasy aparat (np. lustrzankę cyfrową lub bezlusterkowca), możemy samodzielnie wykonać zdjęcie portretowe. Ale w tym przypadku niezbędne jest znalezienie osoby, która nie tylko umie obsługiwać taki aparat, ale zna również zasady portretowe w pomieszczeniu najlepiej zrobić na tle jasnej, dobrze oświetlonej ściany, w rozproszonym świetle słonecznym lub sztucznym w kolorze neutralnym. Zdjęcie robione w sztucznym świetle zimnym będzie miało zabarwienie niebieskawe, z kolei sztuczne światło ciepłe daje efekt żółtej zwrócić uwagę, by w tle zdjęcia nie znalazły się fragmenty obrazów, kaloryfera, zasłon, mebli, kwiatów itp. przedmiotów. Należy też pamiętać, że wszystkie obiekty odbijają światło, a to może niekorzystnie wpłynąć na odcień skóry czy ubrania fotografowanej osoby. Np. odbite od ciemnej szafy światło przyczynia się do powstania na twarzy szarej poświaty, z kolei światło odbite np. od bordowych zasłon sprawi, że twarz będzie się wydawać twarz powinna być równomiernie oświetlona z obu stron, ale czasami fotograficy specjalnie oświetlają twarz tylko z jednej strony, bo to daje ciekawy efekt wynurzania się twarzy z cienia. Taki sposób portretowania też jest do rozważenia, wszystko zależy od tego, jaki chcemy finalnie otrzymać pomysłem jest wykonywanie zdjęć w plenerze, gdy pozwala na to pogoda. Słoneczne światło, rozproszone przez chmury, stwarza idealne warunki do dobrze doświetlonych zdjęć. Ale i w tym przypadku w tle kadru nie powinny znaleźć się niepotrzebne obiekty, tj. ławki, zaparkowane samochody, inni ludzie, wiaty przystankowe, ogrodzenia itp. można się zdecydować na zrobienie zdjęcia portretowego smartfonem. W nowych urządzeniach istnieje możliwość wybrania określonego trybu robienia zdjęć. W przypadku fotografii przeznaczonych do druku, dedykowanym ustawieniem jest tryb pro/professional (gdy ktoś nam robi zdjęcie, tylny aparat, duża rozdzielczość) lub tryb portretowy (aparat przedni, zdjęcie robione samodzielnie, tzw. selfie, dopuszczalna rozdzielczość). W bardziej zaawansowanych technologicznie modelach smartfonów w trybie pro/professional można ręcznie ustawiać parametry aparatu, np. balans bieli, ISO, kontrast czy przesłonę. Podobnie jak w przypadku robienia zdjęć aparatem cyfrowym, osoba fotografująca smartfonem powinna umieć nie tylko wcisnąć przycisk robienia zdjęcia, ale także wiedzieć cokolwiek o prawidłowej kompozycji ujęcia. Na szczęście aparaty w komórkach pomagają użytkownikom robić poprawne technicznie zdjęcia. W ustawieniach telefonu można znaleźć dodatkowe opcje, tj. linie siatki (ułatwiające umieszczenie fotografowanego obiektu w środku kadru) czy sugestie dotyczące ujęć (urządzenie wyświetla dodatkowe wskazówki, które pomagają wykonać dobre zdjęcie).Trzeba też bacznie zwracać uwagę na to, by w kadrze nie znalazły się przypadkowo palce osoby robiącej zdjęcie. Wbrew pozorom to zdarza się bardzo często, a czego w pierwszej chwili się nie zauważa, bo cała uwaga skupia się na fotografowanym ważna uwaga. W tym miejscu konieczne jest jej wtrącenie: po wykonaniu zdjęcia portretowego, które wydaje nam się dobre, absolutnie nie należy go poprawiać czy przerabiać żadnymi filtrami dostępnymi w telefonie. To, co wygląda świetnie na wyświetlaczu smartfona, w druku może okazać się katastrofą kolorystyczną. Wynika to z dwóch zasadniczych zależności: w telefonie obraz wyświetla się w przestrzeni barw RGB (piksele), a do druku obraz konwertowany jest do przestrzeni barw CMYK (farba drukarska). Grafik odpowiadający za przygotowanie okładki do druku ma wiedzę i narzędzia do przekonwertowania zdjęcia z RGB na CMYK tak, by w druku wyszło sytuacji, gdy nie znamy nikogo, kto umiałby wykonać dobre zdjęcia portretowe, można wykonać je samodzielnie, robiąc tzw. „selfie”. W pierwszej kolejności należy zastosować zasady poprawnej kompozycji zdjęcia, następnie uzbroić się w cierpliwość i wykonać kilka, kilkanaście lub jeszcze więcej prób, aż osiągniemy oczekiwany efekt finalny w postaci portretowego zdjęcia. Jednak w przypadku robienia „selfie” trzeba ominąć kilka „pułapek”, które mogą spowodować, ze zdjęcie wyjdzie zniekształcone albo zatem unikać przy robieniu „selfie”?Kijka – przymocowanie do niego aparatu oddali co prawda urządzenie od twarzy, ale jednocześnie zniekształci perspektywę zdjęcia i zburzy jego kompozycję. Stosując kijek, przestajemy mieć kontrolę nad kadrem, a dodatkowo na zdjęciu pojawiają się inne zbędne elementy, czyli kijek, wyciągnięta ręka, nienaturalne odchylona głowa lub dziwna „żabiej” – czyli takiego kadrowania zdjęcia, które polega na ustawieniu obiektywu poniżej fotografowanego obiektu. Ten sposób fotografowania potocznie nazywany jest „zdjęciem od dołu” i powoduje, że obiekt na zdjęciu jest przeskalowany, wydaje się być większy, niż w rzeczywistości i „ptasiej” – czyli sposobu kadrowania, polegającym na ustawieniu obiektywu nad fotografowanym obiektem, czyli popularne „zdjęcie z góry”, idealne do fotografowania miasta z tarasu widokowego, ale w przypadku próby zrobienia zdjęcia portretowego ujęcie skazane jest na perspektywa „żabia”, jak i „ptasia” są popularne wśród fotografów, jako sposoby na ciekawe kadrowanie zdjęć, i dają interesujące efekty wizualne, ale nie nadają się do robienia klasycznych zdjęć zrobić dobre „selfie”?Zanim przyjdzie sukces w postaci zadowalającego zdjęcia, trzeba wykonać mnóstwo prób i nie tracić nadziei. Bo uda się tego dokonać, to tylko kwestia czasu i konsekwencji w działaniu. A dotarcie do celu ułatwiają smartfony z przednim aparatem, na którym od razu widać, jak będzie mniej więcej wyglądał efekt ujęcia portretowe wychodzą wtedy, gdy przedni obiektyw telefonu skierowany jest na twarz na wprost, urządzenie trzymamy przed sobą w lekko zgiętych rękach, a dolna krawędź telefonu znajduje się mniej więcej poniżej linii brody. Robiąc „selfie” uzyskujemy klasyczny kadr do ramion. W okładki na książki warto zaopatrzyć się nie tylko wtedy, gdy oryginalna oprawa pozagina się i zniszczy. Klasyczne, kolorowe czy ręcznie wykonane okładki do książek będą świetną dekoracją każdej biblioteczki. Okładki na książki u niektórych wywołują sentymentalne wspomnienie z dzieciństwa, dla wielu są już tylko reliktem przeszłości, dla innych zaś to praktyczny i nieodzowny gadżet. Z czego mogą być wykonane okładki? Jak zrobić okładkę na książkę samodzielnie i dlaczego warto? Zobacz, jak obłożyć książkę, by zyskała jedyny w swoim rodzaju wygląd. Zobacz także: Cytaty o szczęściu, które warto zapamiętać. Poznaj najciekawsze sentencje o radości i jej poszukiwaniuOkładki na książki - ich funkcje i materiały Okładki na książki mogą spełniać wiele funkcji. Dzięki nim możesz podarować drugie życie wysłużonej książce z powyginaną, wypłowiałą czy rozpadającą się fabryczną okładką. To także świetny sposób na zabezpieczenie nie tylko nowej książki, ale też dziecięcych podręczników i zeszytów. Jeśli zaś lubisz zabierać ze sobą lekturę do autobusu lub pociągu, okładki do książek pomogą osłonić się przed ciekawskimi spojrzeniami gapiów i ochronić nieco prywatność. Tak jak okładki na książki mają wiele funkcji, tak jest też mnóstwo materiałów, z których są wykonane. Czym i jak obłożyć książkę? Szary lub ozdobny papier albo kolorowa lub przezroczysta folia to najbardziej oczywiste pomysły. Z drugiej strony, filcowa okładka na książkę z personalizowanym haftem z pewnością będzie wyjątkowo uroczą ozdobą półki. Idealnym i praktycznym rozwiązaniem będzie też okładka na książkę kucharską z tkaniny, którą z łatwością upierzemy po zabrudzeniu. Ogranicza nas jedynie wyobraźnia. Zobacz także: Jak zapakować prezent - różne sposoby krok po krokuJak zrobić okładkę na książkę? Mimo że na rynku dostępnych jest obecnie mnóstwo uniwersalnych okładek na książki z papieru lub folii, a także tych wykonywanych specjalnie na zamówienie, warto pokusić się o samodzielne przygotowanie okładki. Jak zrobić okładkę do książki? Zacznij od wyboru materiału. Jeśli zamierzasz obłożyć książkę papierem, musisz przygotować prostokąt o wymiarach nieco większych niż wysokość i szerokość książki. Co dalej? Połóż papier na stole (ozdobną stroną do blatu), a na nim otwartą książkę. Zagnij wystające boki papieru, tak aby nachodziły na okładkę. Sklej je. Zamknij książkę, aby dopasować papier. Przełóż książkę na drugą stronę, zegnij papier, tak aby nachodził na okładkę. Jeśli wszystko dobrze do siebie pasuje, możesz skleić papier. Okładka gotowa. Jak obłożyć książkę folią? Najlepiej skorzystać ze specjalnej przezroczystej folii. W ofercie sklepów z artykułami papierniczymi i sklepów internetowych ze specjalnie dedykowanym bibliotekarstwu asortymentem znaleźć możemy nawet okładki samoprzylepne na książki, wykonane z folii okładki do książek. Jeśli zdecydujesz się na okładkę do książki z materiału lub filcu, z pewnością przydadzą się zdolności manualne. Zobacz także: Osoby spod tych 4 znaków zodiaku są uważane za najbardziej inteligentne. Sprawdź, czy jesteś na liścieOkładki do książek - sposób na recykling i kreatywną zabawę Pamiętaj, że nie jest ważne tylko to, jak zrobić okładkę na książkę, ale także z czego. I nie chodzi tylko o podział na papier, folię czy tkaninę. Jak obłożyć książkę papierem, to najlepiej takim z recyklingu. Wykorzystać możesz stare gazety, plakaty, kalendarze. Idealnie jako okładka na książki sprawdzi się też tapeta. Jak oprawić książkę tkaniną? Użyj starej, lnianej ściereczki lub nieużywanej, bawełnianej pościeli. Do tego maszyna, uniwersalny klej, nici, lamówki i koniecznie nieco manualnych zdolności. Do przygotowania okładek na książki warto zachęcić dzieci. To nie tylko dobry pomysł na wspólne spędzenie czasu, ale także doskonały sposób na pobudzanie wyobraźni i kreatywności. Możemy też pokazać najmłodszym jak zrobić okładkę na zeszyt szkolny lub podręcznik. Dzięki obłożeniu z pewnością dłużej pozostaną w dobrym stanie lub posłużą kolejnym rocznikom uczniów. Papierowe, własnoręcznie ozdobione okładki z pewnością pozwolą także dziecku wyróżnić się w grupie.

jak uszyć okładkę na książkę